حریم دل

من به فدایت شوم ای آشنا

از تو پذیرم به خودم هربلا

درد و بلای تو به جان می خرم

چون که به عشقت شده ام مبتلا

به همان قدر که دنیای تو پر از زیباییست

                         بی تو دنیای من پر از تنهاییست

 مازیاران چشم یاری داشتیم

                                        خود غلت بود آنچه ما پنداشتیم